خطبه ۲۳۴ (قاصعه) - کعبه - (جلسه ۹).mp3

این خطبه طولانی‌ترین خطبۀ نهج البلاغه بوده و به نام «خطبۀ قاصعه» معروف است.

أمیرالمؤمنین علیه السلام در این قسمت از خطبه ابتدا می فرمایند اگر خداوند به پیامبران قدرت و عزّت و شوکت می داد مردم به راحتی ایمان می آوردند اما نیّت مردم خالص نبود بلکه به طمع دنیا و آخرت ایمان می آوردند و حال آن که خدا میخواست ایمان مردم خالص و فقط برای خداوند متعال باشد برای همین پیامبران را فقیر و ساده زیست قرار داد تا امتحان مردم سخت تر و در نتیجه جزاء آن ها بزرگتر باشد.

در ادامه حضرت وارد بحث کعبه شده می فرمایند آیا ندیدید که خدا چگونه مردم را به سنگ هایی امتحان نمود که هیچ نفع و ضرری نمی رسانند و هیچ ادراک و شعوری ندارند و آن سنگ ها را بیت الله الحرام و محل عبادت مردم قرار داد.

سپس حضرت برخی خصوصیات کعبه که موجب امتحان مردم است را بیان می فرمایند مثل این که کعبه در سرزمینی قرار دارد که سنگلاخ ترین محل دنیا بوده و چشمه های آن کمترین آب را دارند و هیچ شتر و اسب و چرنده ای در آن جا رشد نمی کند...

این جلسه شرح و توضیح خطبه از عبارت «وَ لَوْ كَانَتِ الْأَنْبِيَاءُ أَهْلَ قُوَّةٍ لَا تُرَام‌» تا عبارت «ثُمَّ أَمَرَ آدَمَ وَ وَلَدَهُ أَنْ يَثْنُوا أَعْطَافَهُمْ‌ نَحْوَهُ‌» می‌باشد.