خطبه ۲۳۴ (قاصعه) - معجزه - (جلسه ۲۱).mp3

این خطبه طولانی‌ترین خطبۀ نهج البلاغه بوده و به نام «خطبۀ قاصعه» معروف است.

وقتى سران قريش معجزۀ پیامبر را مشاهده کردند غرورشان اجازه نداد ایمان بیاورند و از حضرت خواستند که دوباره به درخت فرمان دهد، نصفش جلوتر آيد، و نصف ديگر در جاى خود بماند.

پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم چنین کرد و نيمى از درخت با وضعى شگفت‌آور و صدايى سخت به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نزديك شد گويا مى‌خواست دور آن حضرت بپيچد، امّا سران قريش از روى كفر و سركشى باز ایمان نیاورده و برای مرتبۀ سوم از حضرت خواستند که به درخت فرمان دهد به صورت اول در آيد.

پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم دستور داد و چنان شد. امّا سران قريش ایمان نیاورده و پیامبر را ساحری ماهر و دروغگو خواندند و خطاب به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم گفتند: «آيا نبوّت تو را كسى جز امثال على عليه السّلام باور مى‌كند؟»

این جلسه شرح و توضیح خطبه از عبارت «فَلَمَّا نَظَرَ الْقَوْمُ إِلَى ذَلِكَ قَالُوا عُلُوّاً...‌» تا عبارت «وَ إِنِّي لَمِنْ قَوْمٍ لَا تَأْخُذُهُمْ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِم‌» می‌باشد.