خطبه ۲۳۴ (قاصعه) - حج - (جلسه ۱۰).mp3

این خطبه طولانی‌ترین خطبۀ نهج البلاغه بوده و به نام «خطبۀ قاصعه» معروف است.

أمیرالمؤمنین علیه السلام در این قسمت از خطبه می فرمایند: خداوند به حضرت آدم و فرزندانش امر کرد برای حج به منطقۀ بی آب و علف مکه بیایند و گرداگرد بیت الحرام تهلیل گویند و با ظاهری غبار آلود دور کعبه هروله کنند. لباس های خود را کنار گذاشته و با اصلاح نکردن سر و صورت، زیبایی خود را زشت نمایند. خداوند این امتحان شدید را سببی برای رسیدن به رحمت و بهشت قرار داد.

این جلسه شرح و توضیح خطبه از عبارت «ثُمَّ أَمَرَ آدَمَ وَ وَلَدَهُ أَنْ يَثْنُوا أَعْطَافَهُمْ‌ نَحْوَهُ» تا عبارت «وَ لَوْ أَرَادَ سُبْحَانَهُ أَنْ يَضَعَ بَيْتَهُ الْحَرَام‌...‌» می‌باشد.