خطبه ۱۸۲ - خصوصیات قرآن - (جلسه ۲).mp3

این جلسه شرح و توضیح عبارت «فَالْقُرْآنُ آمِرٌ زَاجِرٌ وَ صَامِتٌ نَاطِق» تا عبارت «وَ أَوْصَاكُمْ بِالتَّقْوَى وَ جَعَلَهَا مُنْتَهَى رِضَاه‌» می‌باشد.

أمیرالمؤمنین علیه‌السّلام در بخشی از عبارات این جلسه دربارۀ اوصاف قرآن می‌فرمایند: «فَالْقُرْآنُ آمِرٌ زَاجِرٌ وَ صَامِتٌ نَاطِقٌ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ‌ أَخَذَ عَلَيْهِ مِيثَاقَهُمْ وَ ارْتَهَنَ عَلَيْهِمْ أَنْفُسَهُمْ‌ أَتَمَّ نُورَهُ وَ أَكْمَلَ بِهِ دِينَهُ وَ قَبَضَ نَبِيَّهُ ص وَ قَدْ فَرَغَ إِلَى الْخَلْقِ مِنْ أَحْكَامِ الْهُدَى بِهِ‌ فَعَظِّمُوا مِنْهُ سُبْحَانَهُ مَا عَظَّمَ مِنْ نَفْسِه...»‌؛ قرآن امر كننده (بمعروف و) نهى كننده (از منكر) است و (بر حسب ظاهر) خاموش است و (در واقع) گويا است، و حجّت و برهان خدا است بر بندگانش كه از ايشان بر (عمل به) آن پيمان گرفت، و آن‌ها را در گرو آن قرار داد (پس از عذاب رهائى نيست مگر به متابعت و پيروى از آن) نور آن ‌را تمام گردانيد (راه سعادت و نيكبختى و شقاوت و بدبختى را تا قيامت در آن نشان داد) و دين خود (اسلام) را بسبب آن كامل گردانيد، و پيغمبر خود صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را در حالى قبض روح فرمود كه از تبليغ احكام قرآن به مردم كه موجب هدايت و رستگارى است فراغت يافته بود، پس خدا را به عظمت و بزرگى ياد كنيد چنان‌كه بزرگوارى خود را (در قرآن كريم) ياد كرده‌...