أمیرالمؤمنین علیه‌السّلام در اواخر عمر شریفشان بعد از جنگ نهروان این خطبه را ایراد نمودند و آن را با عبارت «أَلَا بِأَبِي وَ أُمِّي هُمْ مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَاؤُهُمْ فِي السَّمَاءِ مَعْرُوفَة ...» آغاز کرده و در ابتدای خطبه آینده‌ای تاریک و وقوع فتنه‌ای سخت را پیش‌بینی می‌کنند. سپس وظیفۀ افراد در این فتنه را چنین بیان کرده می‌فرمایند: خود را در آتش فتنه نيفكنيد، راه خود را جدا کرده و از راهى كه به سوى فتنه‌ها كشانده مى‌شود دورى كنيد. قسم به جانم که در شعله آن فتنه‌ها مؤمنین نابود شده و غیر مسلمانان در امان خواهند بود.
در نهایت حضرت می‌فرمایند: «إِنَّمَا مَثَلِي بَيْنَكُمْ كَمَثَلِ السِّرَاجِ فِي الظُّلْمَةِ يَسْتَضِي‌ءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا فَاسْمَعُوا أَيُّهَا النَّاسُ وَ عُوا وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِكُمْ تَفْهَمُوا»؛ من در ميان شما مثل چراغ درخشنده در تاريكى هستم، هر كس به آن روى مى‌آورد از نورش بهره می‌برد. اى مردم این مطالب را بشنويد، و به خوبى حفظ كنيد، گوش دل خود را باز كنيد تا گفته‌هاى مرا بفهميد.
تذکّر: خطبۀ ۱۰۲ با این خطبه ارتباط دارد.
| نام فایل: | خطبه ۲۲۹ (فتنه).mp3 |
| حجم: | ۸.۹ مگابایت |
| تاریخ انتشار: | یکشنبه ۱۲ جمادی‌الثانیه ۱۴۴۳ |
| نوع: | صوتی |
| پیوند ثابت: |