خطبه ۲۰۰ (مراعات خانواده).mp3

أمیرالمؤمنین علیه‌السّلام به عیادت یکی از اصحاب خود رفته بودند وقتی خانۀ وسیع او را مشاهده کردند فرمودند: «مَا كُنْتَ تَصْنَعُ بِسِعَةِ هَذِهِ الدَّارِ فِي الدُّنْيَا وَ أَنْتَ إِلَيْهَا فِي الْآخِرَةِ كُنْتَ أَحْوَجَ»؛ با این خانۀ وسیع در دنیا چه می‌کنی در حالی که تو به این خانه در آخرت محتاج‌تر خواهی بود سپس فرمودند بله اگر بخواهی می‌توانی با استفادۀ درست از این خانه مثل میهمانی گرفتن و صلۀ رحم و اداء حقوق آخرت خود را نیز تأمین کنی.

سپس آن شخص از رفتار برادرش «عَاصِمَ بْنَ زِيَادٍ» به حضرت گلایه کرد و گفت برادرم لباس کهنه‌ای پوشیده و از دنیا دوری جسته است.

حضرت او را احضار کرده به او فرمودند: شیطان تو را به بیراهه کشیده «أَ مَا رَحِمْتَ أَهْلَكَ وَ وَلَدَكَ»؛ آیا به زن و فرزند خود رحم نمی‌کنی آیا گمان می‌کنی که خداوند طیّبات را بر تو حلال نموده اما دوست ندارد از آن استفاده کنی؟!

«عَاصِمَ بْنَ زِيَادٍ» به حضرت اعتراض کرد و گفت پس چرا شما لباس خشن می‌پوشید و غذای ناگوار میل می‌کنید؟ حضرت فرمودند: «إِنِّي لَسْتُ كَأَنْتَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى فَرَضَ عَلَى أَئِمَّةِ [الْحَقِ‌] الْعَدْلِ أَنْ يُقَدِّرُوا أَنْفُسَهُمْ بِضَعَفَةِ النَّاسِ كَيْلَا يَتَبَيَّغَ‌ بِالْفَقِيرِ فَقْرُه‌»؛ مرا با خود مقایسه نکن خداوند متعال بر پیشوایان عادل واجب نموده خود مانند فقیر‌ترین مردم زندگی کنند تا فقراء بتوانند فقر را تحمّل کنند.