خطبه ۱۸۱ - صفات خداوند - (جلسه ۳).mp3

أمیرالمؤمنین علیه‌السّلام چند روز قبل از شهادت در حالی که لباس پشمین پوشیده و بند شمشیر و کفش پایشان از برگ درخت خرما بود و پیشانی حضرت بخاطر سجده‌های طولانی مانند زانوی شتر پینه بسته بود بر روی سنگی که خواهر زادۀ حضرت؛ «جَعْدَةُ بْنُ هُبَيْرَةَ الْمَخْزُومِي»‌ در مسجد کوفه قرار داده بود ایستاده و این خطبه را دربارۀ مدح و ثناى خداوند سبحان و قدرت و توانائى او و ترغيب بتقوى و و پرهيزكارى و دل نبستن بدنيا ایراد کردند و در انتهای خطبه با صدایی بلند فرمودند: «الْجِهَادَ الْجِهَادَ عِبَادَ اللَّهِ‌ أَلَا وَ إِنِّي مُعَسْكِرٌ فِي يَومِي هَذَا فَمَنْ أَرَادَ الرَّوَاحَ إِلَى اللَّهِ فَلْيَخْرُج‌»؛ من امروز لشكر آماده مى‌كنم، كسى كه مى‌خواهد به سوى خدا رود همراه ما خارج شود.

نوف بعد از نقل این روایت می‌گوید: امام علی علیه‌السّلام براى حسين عليه السّلام ده هزار سپاه، و براى قيس بن سعد ده هزار سپاه، و براى ابو ايّوب‌ ده هزار سپاه قرار داد، و براى ديگر فرماندهان نيز سپاهى معيّن كرد، و آماده بازگشت به صفّين بود كه قبل از جمعه، ابن ملجم ملعون به امام ضربت زد، و لشكريان به خانه‌ها باز گشتند، و ما چون گوسفندانى بوديم كه چوپان خود را از دست داده و گرگ‌ها از هر سو براى آنان دهان گشوده بودند.

این جلسه شرح و توضیح خطبه از عبارت «وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الْكَائِنِ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ كُرْسِی‌» تا عبارت «أُوصِيكُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّه‌» می‌باشد.