خطبه ۱۶۷ (پاسخ به درخواست مجازات برای قاتلین عثمان).mp3

ماجرای خطبه: طلحه و زبیر به سمت بصره حرکت کرده و در حال آماده سازی زمینه برای جنگ جمل بودند، عده‌ای از اصحاب خدمت حضرت رسیده و درخواست کردند کسانی که عثمان را کشتند مجازات کنید تا بهانه از دست امثال طلحه و زبیر گرفته شود.

حضرت در پاسخ به درخواست آن‌ها این خطبه را بیان کرده و در ضمن آن فرمودند که قاتلین عثمان الآن در اوج قدرت خود هستند و ما بر آن‌ها مسلّط نیستیم، قاتلین عثمان کسانی بودند که غلامان شما و بادیه‌نشینان آن‌ها را یاری کردند و همینک در میان شما هستند و هر چقدر بخواهند می‌توانند به شما آسیب برسانند. آیا با این وجود کسی می‌تواند آن‌ها را مجازات کند؟! پس صبر کنید تا مردم آرام شوند و در وقت خود به آسانی حقوق آن‌ها گرفته شود. پس آرام باشید و دستور مرا پیروی کنید «وَ لَا تَفْعَلُوا فَعْلَةً تُضَعْضِعُ‌ قُوَّةً وَ تُسْقِطُ مُنَّةً وَ تُورِثُ وَهْناً وَ ذِلَّة»؛ و کاری نکنید که قدرت شما را از بین ببرد و سستی و ذلّت در پی آورد.

در نهایت حضرت می‌فرمایند: «وَ سَأُمْسِكُ الْأَمْرَ مَا اسْتَمْسَكَ وَ إِذَا لَمْ أَجِدْ بُدّاً فَآخِرُ الدَّوَاءِ الْكَی‌»؛ تا جایی که امکان داشته باشد با آن‌ها مدارا می‌کنم و اگر مدارا امکان نداشت فَآخِرُ الدَّوَاءِ الْكَی؛ با آن‌ها وارد جنگ می‌شوم.

تذکّر: نامۀ ۹ و ۶۴ به این خطبه مرتبط است.