در ادامۀ خطبه، حضرت می‌فرمایند: خدا نامحدود بوده و نمی‌توان خدا را در قالب حدود امکانی توصیف نمود؛ «فَالْحَدُّ لِخَلْقِهِ مَضْرُوبٌ وَ إِلَى غَيْرِهِ مَنْسُوب».
همچنین می‌فرمایند: خداوند اشیاء را خلق کرد ولی آن‌ها را از چیزی خلق نکرده است.
نکتۀ دیگری که حضرت بیان می‌کنند این است که اطاعت خلق برای خدا هیچ نفعی ندارد؛ «لَا لَهُ بِطَاعَةِ شَيْ‌ءٍ انْتِفَاع» و در بارۀ علم خدا می‌فرمایند: خدا به مردگان علم دارد همان‌طور که به زندگان عالم است، به آن چه در آسمان‌هاست علم دارد همان‌طور که به آن‌چه در زمین است علم دارد.
سپس حضرت انسان را خطاب قرار داده و می‌فرماید انسان در همه مراحل زندگی تحت مراقبت و نگه‌داری خدا است؛ این خداست که انسان را در رحم نگه‌داری کرده و به شیر‌خوردن از سینۀ مادرش راه‌نمایی نموده‌است.
در نهایت خطبه را با این جمله به پایان رساندند: «هَيْهَاتَ إِنَّ مَنْ يَعْجِزُ عَنْ صِفَاتِ ذِي الْهَيْئَةِ وَ الْأَدَوَاتِ فَهُوَ عَنْ صِفَاتِ خَالِقِهِ أَعْجَزُ وَ مِنْ تَنَاوُلِهِ بِحُدُودِ الْمَخْلُوقِينَ أَبْعَد»
| نام فایل: | خطبه ۱۶۲ - صفات خداوند - (جلسه ۲).mp3 |
| حجم: | ۵.۶ مگابایت |
| تاریخ انتشار: | چهارشنبه ۱۱ ذی‌الحجه ۱۴۴۲ |
| نوع: | صوتی |
| پیوند ثابت: |